Halobates

Halobates
Halobates keyanus
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Arthropoda (Geleedpotigen) Klasse: Insecta (Insecten) Orde: Hemiptera (Halfvleugeligen) Onderorde: Heteroptera (Wantsen) Familie: Gerridae (Schaatsenrijders)
Geslacht
Halobates Eschscholtz, 1822
Synoniemen
Euratas Distant, 1910 Fabatus Distant, 1910
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Halobates op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie Insecten

Halobates is een geslacht van insecten, de wetenschappelijke benaming voor oceaanschaatsers, waarvan er zo'n 40 soorten bestaan. De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann Friedrich von Eschscholtz in 1822.

De meeste soorten leven langs de kust, maar vijf ervan zijn in staat om te overleven op de oceaanoppervlakte. Het zijn de enige insecten die op open zee worden gevonden.^[1] Ze duiken nooit, ze hebben geen vleugels en kunnen dus niet vliegen. Ze leggen ongeveer een meter per seconde af. Ze voeden zich met fytoplankton, eieren van vissen en drijvende dode diertjes. De eieren worden afgezet op drijvende objecten, zoals plastics maar ook teerklompen en zeewiermatten.^[2]

De film van zware metalen zoals benzeen en benzine die neervalt uit de lucht door de bedrijfsvervuiling wordt door de wantsen opgepikt. Men kan ze dus beschouwen als indicatoren van vervuiling op de open zee. Ze zijn voornamelijk massaal te vinden in de buurt van de evenaar.^[3][4]

1. ↑ Bernhard Grzimek (1969). Het leven der dieren deel II: Insecten. Kindler Verlag AG, Pagina 205. ISBN 90 274 8621 2.
2. ↑ Jennifer Welsh, Ocean Garbage Patch Breeds Bugs. Gearchiveerd op 19 april 2023.
3. ↑ (en) Phylogeny of sea skaters. Een Canadese site. Ook Lanna Cheng, een mariene entomologe (NWO-NIOZ) wordt hier vermeld. Geraadpleegd op 12-06-2010.
4. ↑ Lanna Cheng kwam aan het woord in een tv-aflevering van de Beagle-reis. Die uitleg en de gedeeltelijke vertaling van het Engelstalige wikipedia-artikel was de aanzet van dit artikel.